پروفسور علیرضا بخشایی
استاد تمام دانشگاه کوئینز، کانادا
دکتر بخشایی استاد گروه مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه کوئینز است. دکتر بخشایی کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را به ترتیب در سال های 1363 و 1365 از دانشگاه صنعتی اصفهان و دکتری را در سال 1376 از دانشگاه کنکوردیا دریافت کرد. وی در سال های 1376 تا 1377 دانشجوی پسا دکتری در دانشگاه کنکوردیا بود. وی از سال 1365 تا 1372 و از سال 1377 تا 1383 در دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه صنعتی اصفهان به عنوان عضو هیات علمی مشغول به کار بود.
دکتر بخشایی یک مهندس حرفه ای دارای مجوز (P.Eng) در انتاریو است و در سال 1400 به عضوریت Fellow موسسه مهندسین برق و الکترونیک (IEEE) ارتقا یافت. او به عنوان داور کنفرانس ها و مجلات در رشته مهندسی مشارکت داشته و در کمیته های تحقیقاتی فعایت کرده است. دکتر بخشایی به عنوان استاد راهنما یا مشاور برای تعداد زیادی دانشجوی تحصیلات تکمیلی فعالیت داشته و در حال حاضر استاد راهنمای شش نفر و استاد مشاور یک نفر را بر عهده دارد. او مقالات بسیاری در زمینه هایی از جمله الکترونیک قدرت و کاربردهای آن، تبدیل انرژی های تجدیدپذیر و سیستم های کنترلی را منتشر کرده است. علاوه بر این، او توانایی خود را در به کارگیری دانش خود در زمینه صنعتی نشان داده است و در به کارگیری کنترل کننده های FACTS و فن آوری های جدید موتور محرک برای کارخانه نورد سرد در شرکت فولاد مبارکه در سال 1380 کمک کرده است. همچنین، او در سال 1380-1381 یک UPFC را طراحی و اجرا کرد.
پروفسور گئورگ قره پتیان
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
پروفسور گئورک قره پتیان مدرک کارشناسی مهندسی برق را از دانشگاه تبریز در سال 1366، و مدرک کارشناسی ارشد مهندسی برق را از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال 1368 و مدرک دکتری مهندسی برق را از دانشگاه تهران در سال 1375را دریافت کرد. به عنوان دانشجوی دکترا، از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۴ بورسیه تحصیلی دانشگاه صنعتی آلمان را دریافت کرده است. وی از سال 1376 تا 1382 سمت استادیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر را بر عهده داشته است. وی از سال 1383 تا 1386 به عنوان دانشیار و از سال 1386 به عنوان استام تمام برگزیده شد. وی از سوی وزارت علوم تحقیقات و فناوری به عنوان استاد ممتاز ایران و همچنین از سوی انجمن مهندسین برق و الکترونیک ایران به عنوان پژوهشگر ممتاز ایران انتخاب شد. همچنین از سوی انجمن انرژی به عنوان پژوهشگر برتر ایران در حوزه انرژی، توسط وزارت علوم تحقیقات و فناوری به عنوان پژوهشگر ممتاز ایران، توسط فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران به عنوان استاد ممتاز مهندسی برق، توسط ملی بنیاد نخبگان به عنوان برنده جایزه علامه طباطبایی برگزیده شد و به ترتیب در سال های 1387، 1389، 1397، 1397، 1398 و 1398 برنده جایزه ملی شده است. بر اساس پایگاه داده وب آو ساینس (۱۳۸۳-۱۴۰۲)، او بر اساس سیستم رتبه بندی در میان دانشمندان نخبه 1 درصدی جهان قرار دارد. او به ترتیب عضو برجسته، ارشد و ممتاز CIGRE، IEEE و IAEEE است. او از سال ۱۳۸۲ سردبیر مجله IAEEEE بوده است. او نویسنده بیش از 1400 مقاله مجله و کنفرانس است. علایق آموزشی و پژوهشی او شامل شبکه هوشمند، ریزشبکه ها، سیستم های FACTS و HVDC، پایش وضعیت ترانسفورماتورهای قدرت و گذرای آن است.
